وحشت در قاب سینما؛ ۱۰ فیلمی که دهه ۲۰۰۰ را به کابوس تبدیل کردند

به گزارش پارسینه و به نقل از  Entertainment Weekly،   دهه ۲۰۰۰ زمانی تاریک برای فیلم‌های ترسناک بود و کارگردان‌ها دیدگاه‌های وحشتناک خود را به حد افراط رساندند. شاید این جو فرهنگی آن زمان بود: ترس و بدبینی پس از ۱۱ سپتامبر، جنگ‌های به‌ظاهر بی‌پایان، و فرهنگ سمی تبلوید که برای دورانی نسبتاً تیره ساخته شده بود، و فیلم‌های آن زمان نیز از این قاعده مستثنی نبودند.

در ادامه، Entertainment Weekly انتخاب‌های خود را برای ۱۰ فیلم ترسناک برتر دهه ۲۰۰۰ ارائه می‌دهد آثاری که هنوز هم شب‌ها ما را بیدار نگه می‌دارند:

1. ۲۸ روز بعد (2002)

دنی بویل با فیلم «۲۸ روز بعد» بازی ارواح را تغییر داد. «زامبی‌های خشمگین» با چشمان قرمز، مفهوم مردگان سریع‌حرکت را رایج کردند—هیولایی کاملاً متفاوت از زامبی‌های کند و درهم‌ریخته دوران رومرو.

الکس گارلند، نویسنده فیلم، بعدها با آثار «Ex Machina» و «Civil War» به یک فیلم‌ساز مشهور تبدیل شد. ستاره‌های فیلم، کیلین مورفی و نائومی هریس، که در زمان فیلم‌برداری هنوز شناخته‌شده نبودند، پس از اکران به شهرت رسیدند.

فیلم که با دوربین دیجیتال DV ضبط شده، به‌طرز ماهرانه‌ای ترس شدید، درام شخصیت‌محور و تصاویر به‌یادماندنی را ترکیب می‌کند—از جمله صحنه معروف مورفی روی پل متروکه لندن.

2. روانی آمریکایی (2000)

مری هارون (کارگردان) و گینور ترنر (فیلمنامه‌نویس) با نگاهی زنانه، رمان جنجالی برت ایستون الیس را درباره پاتریک بیتمن، بانکدار وال‌استریت و قاتل سریالی، به فیلمی تاریک و طنزآمیز تبدیل کردند.

آن‌ها بر کمدی رفتارهای یوپی دهه ۸۰ در دل خون‌ریزی‌های الیس تأکید کرده و نقدی تند بر مردسالاری سمی و مصرف‌گرایی افراطی ارائه دادند.

بازی اغراق‌آمیز کریستین بیل به پوچی و طنز شدید فیلم افزوده و شخصیت بیتمن را به یکی از میم‌های محبوب دهه‌های بعد تبدیل کرده است.

3. پشت نقاب: ظهور لزلی ورنون (2006)

این فیلم شبه‌مستند، داستان قاتلی تازه‌کار به نام لزلی ورنون را روایت می‌کند که قصد دارد به اندازه مایکل مایرز و جیسون وورهیز مشهور شود.

فیلم با نگاهی متا و طنزآمیز، از مستند ساختگی به اسلشر کلاسیک تغییر مسیر می‌دهد. شوخ‌طبعی آن تیزتر از ابزارهای کشاورزی‌ای است که لزلی برای قتل قربانیانش استفاده می‌کند.

4. نزول (The Descent) (2005)

فیلمی نفس‌گیر و ترسناک درباره گروهی از زنان که برای غارنوردی به دل زمین می‌روند و با موجوداتی ناشناخته روبه‌رو می‌شوند.

این فیلم با فضای بسته و ترس‌های روانی، یکی از آثار برجسته نیل مارشال است که بعدها در «بازی تاج و تخت» نیز خوش درخشید.

با بازی تماماً زنانه و فضای زیرزمینی، «نزول» یکی از متفاوت‌ترین آثار ترسناک سال ۲۰۰۵ بود.

5. ستون فقرات شیطان (2001)

ساخته گیرمو دل‌تورو، داستانی ترسناک و غم‌انگیز در دوران جنگ داخلی اسپانیا درباره یتیم‌خانه‌ای تسخیرشده توسط روحی ملول.

این فیلم با فضایی شاعرانه و ترسناک، یکی از بهترین آثار دل‌تورو محسوب می‌شود و از نظر وحشت محض، ترسناک‌ترین فیلم در کارنامه اوست.

6. مرا به جهنم بکش (2009)

سام ریمی پس از سال‌ها دوری از ژانر وحشت، با این فیلم به سبک کلاسیک خود بازگشت.

داستان درباره کارمند بانکی است که پس از اخراج یک پیرزن، گرفتار نفرینی شیطانی می‌شود.

با وجود رتبه PG-13، فیلم به‌طرز شگفت‌انگیزی شدید، عجیب و پرتنش است—نمونه‌ای از ریمی کلاسیک.

7. ضعف (Frailty) (2002)

بیل پکستون در نقش پدری مذهبی در تگزاس که فرزندانش را برای کشتن «شیاطین» آموزش می‌دهد، یکی از بهترین بازی‌های خود را ارائه می‌دهد.

فیلمی روان‌شناختی و مبهم که بین واقعیت و توهم مرز نمی‌گذارد.

پکستون در این فیلم اولین تجربه کارگردانی خود را نیز رقم زده و متیو مک‌کانهی و پاورز بوث در آن نقش‌آفرینی می‌کنند.

8. زنجبیل اسنپ (Ginger Snaps) (2000)

فیلمی فمینیستی درباره دو خواهر گات در کانادا که پس از حمله حیوانی مرموز، یکی از آن‌ها به گرگینه‌ای با تمایلات جنسی تند تبدیل می‌شود.

9. هاستل (Hostel) (2005)

الی راث با «هاستل» مخاطب را به چالش می‌کشد؛ فیلمی درباره گروهی از جوانان آمریکایی که در سفر به اروپا گرفتار شکنجه‌گران می‌شوند.

فیلم با خشونت بی‌رحمانه و نگاه انتقادی، یکی از آثار برجسته و بحث‌برانگیز راث است—زشت، بدبین، و بی‌رحم.

10. خانه شیطان (The House of the Devil) (2009)

تی وست با این فیلم اسلشر کلاسیک دهه ۸۰، داستان دانشجویی را روایت می‌کند که برای پرستاری از کودکی در خانه‌ای مرموز استخدام می‌شود.

فیلم به آرامی اوج می‌گیرد و در پایان با خشونتی شوکه‌کننده منفجر می‌شود.

حضور اولیه گرتا گرویگ و موسیقی به‌یادماندنی، این اثر را به یکی از بهترین فیلم‌های ترسناک مستقل دهه ۲۰۰۰ تبدیل کرده است.