.svg)
سود خرید طلا از بازار بیشتر است یا بورس؟
سرمایه‌گذاران در شمال ایران به خرید طلا از طلافروشی‌ها علاقه دارند، چرا که امکان بررسی وزن و خلوص را دارند، در حالی که خرید از بورس روش دیگری برای سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود.
به گزارش پارسینه و به نقل از فارس، بسیاری از سرمایه‌گذاران خرد و خانواده‌ها خرید طلا از طلافروشی‌ها را ترجیح می‌دهند، چرا که این روش اطمینان و ضمانت اصالت را به همراه دارد. خریدار می‌تواند قطعات را به‌طور مستقیم ببیند، وزن و خلوص آن را بررسی کند و خرید فوری بدون واسطه یا انتظار داشته باشد.
همچنین تجربه انسانی و مشاوره مستقیم به خریدار امکان انتخاب با اعتماد بیشتری می‌دهد. برخی خرید طلا را تجربه‌ای حسی و هنری توصیف می‌کنند، شبیه به خرید یک تابلو هنری که برای ارزیابی ارزش آن باید آن را دید. با این حال، این روش معایب قابل توجهی دارد.
قیمت طلا در طلافروشی‌ها معمولاً بالاتر است، زیرا هزینه «ساخت و پردازش» بین ۵ تا ۲۵ درصد ارزش طلا بسته به طراحی و فروشگاه متفاوت است. علاوه بر این، هزینه‌های عملیاتی مانند اجاره و حقوق کارکنان نیز بر مشتری تحمیل می‌شود. در برخی کشورها مالیات بر فروش نیز اعمال می‌شود که قیمت نهایی را افزایش می‌دهد.
این اختلاف قیمت نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری از طریق طلافروشی‌ها شاید بهترین گزینه برای کسانی که به دنبال سود سریع هستند نباشد، به ویژه با توجه به هزینه‌های اضافی. علاوه بر این، خرید فیزیکی طلا نیازمند شرایط امن برای نگهداری در خانه یا خزانه است تا از خطر سرقت یا گم شدن محافظت شود، که بار اضافی و تلاش مستمری برای خریدار ایجاد می‌کند.
سرمایه‌گذاران بزرگ به جای خرید فیزیکی، به جایگزین‌های کم‌هزینه و کارآمدتر روی می‌آورند؛ مهم‌ترین آن‌ها صندوق‌های سرمایه‌گذاری مبتنی بر طلا هستند. این صندوق‌ها به سرمایه‌گذار امکان می‌دهند سهمی از طلا را بدون نیاز به نگهداری فیزیکی آن داشته باشد.
این صندوق‌ها در بورس‌ها همانند سهام معامله می‌شوند و بنابراین نقدشوندگی بالایی دارند و معامله آن‌ها آسان است. هزینه‌های پردازش بالا و مصنعیة فروشگاه‌ها در این صندوق‌ها وجود ندارد. مزایای قابل توجه آن‌ها شامل هزینه‌های پایین‌تر نسبت به خرید فیزیکی، امکان سرمایه‌گذاری با مبالغ کوچک و نقدشوندگی بالا است.
با این حال، سرمایه‌گذار مالک مستقیم طلا نیست و تنها سهامی که نماینده ارزش آن است را در اختیار دارد و کارمزد سالانه آن‌ها بین ۰.۲۵ تا ۰.۴۰ درصد است که در بلندمدت ممکن است از هزینه خرید فیزیکی طلا بیشتر شود.
گزینه دیگر سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌های معدن‌کاری طلاست. این روش غیرمستقیم اما پرریسک‌تر است و از «اثر اهرمی» قیمت طلا برخوردار است؛ یعنی با افزایش قیمت طلا، ارزش سهام سریع‌تر رشد می‌کند. با این حال، ریسک کاهش شدید در دوره‌های نزولی نیز وجود دارد و شرکت‌های معدنی با خطرات سیاسی و قانونی متنوع مواجه‌اند.
در نهایت، تصمیم بین مالکیت فیزیکی طلا یا سرمایه‌گذاری از طریق ابزارهای مالی، به اهداف فرد و میزان تحمل ریسک او بستگی دارد. کسانی که به دنبال مالکیت ملموس و حس کنترل کامل بر دارایی هستند، ممکن است طلای فیزیکی را ترجیح دهند، هرچند هزینه بیشتری دارد. در مقابل، کسانی که به سهولت معامله و کاهش هزینه‌ها اهمیت می‌دهند، صندوق‌های مبتنی بر طلا یا سهام معدن‌کاری را انتخاب می‌کنند.
ارسال نظر